Jan Smejkal kende ooit Jan Schoonhoven, met wie hij in galerie 'orez' in Den Haag exposeerde. En kende en kent Hans Houwing, via wie ik Jan Smejkal heb leren kennen. Samen naar Berlijn, het werk voor het eerst zien. Het plezier is groot: tijdens de eerste expositie in 2014 toonde hij een 'spiegeltafel', een onderstel waarop stapelingen van gevonden oude spiegels. Geen gebroken spiegels, soms een beetje verweerd, ergens een ronde spiegel. De compositie deed mij modernistisch aan. Dit werk en deze ingreep in de ruimte – galerieruimte bel-etage PHŒBUS•Rotterdam – was subliem en sympathiek: prachtig, ook een beetje 'toevallig' vanwege de gevonden, oude spiegels; maar vooral aardig, omdat de werken van Hans Houwing die de solo droeg, bij langslopen, werden weerspiegeld.

De tweede expositie in PHŒBUS•Rotterdam in 2016 was gelijktijdig met Poetry International – in die tijd gonsden alle galeries van tekstachtige exposities! Jan heeft – niet eerder een andere kunstenaar – de lande wand in de galerie bel-etage van raam en plafond linksboven tot raam en vloer rechtsonder 'bekleed' met speciaal gemaakt tekstschilderijen, witte teksten op bruinzwarte ondergrond. Daarop de namen van kunstenaars. Erg leuk om ze te ontdekken! Bij omdraaien zes geairbrushte schilderijen van 0.72 x 0.53 m. in een heel frisse tinten. Alsof: de kleuren die je je voorstelt bij het lezen van de namen van de kunstenaars aan de overzijde van de galerieruimte waren 'aangevlogen'. Van kleur naar bijna zwart - wit en omgekeerd.
Buiten, aan de overkant van de galerie hing in een boom een tekstschilderij, als een vlag te waaien. Het nest met meerkoeten vlakbij had een probleem wanneer een wandelaar het werk van dichtbij wilde bekijken...

Over de volgende exposities later.

Mirjam de Winter