Mogelijke titels:

Conundrum
Parade (Satie, Picasso, Massine)
The Domain of Arnheim/Le Domain d'Arnheim (Poe, Magritte)
Cameo (Hitchcock)

Na lange tijd uitgegaan te zijn van de titel Conundrum, heb ik medio 2023 gekozen voor de titel Cameo, als eerbetoon aan Hitchcock: hij deed precies wat ik in deze serie tekeningen doe: zijn aanwezigheid in een kunstzinnige situatie smokkelen.Terwijl hij het doet in zijn eigen films, doe ik het in het werk en/of in situaties van andere kunstenaars.

Hitchcocks optredens worden Cameo's genoemd.

Cameo = C

C bestaat uit een groeiend aantal gewassentekeningen, op dit moment (18.11.2023) 276. Elke tekening wordt vooraf gegaan door een tekstblad waarop wordt beschreven wat of wie er op de tekening is te zien, (indien bekend de oorspronkelijke fotograaf), en diverse tijdsaanduidingen:

1. Het geboortejaar van het oorspronkelijke beeld (de bron)

2. Het geboortejaar van het werk van mijn hand, dat in het oorspronkelijk beeld is gesmokkeld (van jeugdwerken tot zeer recent en in enkele gevallen ''niet bestaand'' omdat een werk is aangepast voor de tekening, en niet in mijn oeuvre is opgenomen).

3. Het geboortejaar van de uiteindelijke tekening, de cartoon.

C is een vorm van diefstal, in het domein van de kunsten meestal verzachtend toe-eigening genoemd. Het stelen komt uit bewondering voort en identificatie. Het neemt uiteindelijk niet iets af, maar voegt iets toe.

De tekening en het bijbehorende tekstblad zijn een duo. Deze duo's zijn opgenomen in een hoofdstuk. Deze hoofdstukken overkoepelen de duo's op een onderwerp.

In een aantal gevallen is de plaatsing van een tekening in een bepaald hoofdstuk arbitrair. Plaatsing in een ander hoofdstuk was mogelijk geweest.

De hoofdstukken:

Bien étonnés de se trouver ensemble
Private View
Anthropology
Ex Hibitions
Furniture
Architecture
Pittura Idiota
Vaudeville
Pro Posing
Calligrammes
At Home/Fire Place
Politics
Suspicious
Living Still Life
Working

De hoofdstuk aanduiding gaat vooraf met een tekstblad in extra grote letters aan de samenhangende groep duo's.

De hoofdstukken tezamen omvatten een aantal (voor mij) essentiële aspecten van onze cultuur.

Elke tekening, waarvan de herkomst ligt in tijdschriften, catalogi en internet bevat een (voor)beeld van een voor mijn kunstenaarschap vormende impuls

C is een (gedeeltelijk) overzicht van kunstenaars, tentoonstellingen, en andere situaties en fenomenen die mij tot de kunstenaar hebben gemaakt die ik nu ben. Het toont aan dat mijn werk is gegroeid uit een zeer divers samengestelde bodem. Het relativeert de zgn. abstracte positie die ik volgens sommigen in zou nemen.

Een uitzondering is het hoofdstuk 'Anthropology'. Hierin bevinden zich o.a. criminelen in gezelschap van hun advocaten. In plaats van hun criminele activiteiten voort te zetten, verander ik hun oorspronkelijke levenskoers door ze d.m.v. een tekst op het info-blad een culture bestemming te geven. Verder toont dit hoofdstuk menselijk gedrag in relatie tot kunst.

C toont het vermogen van de kunst om het leven te beïnvloeden.

Iets dergelijks gebeurt in het hoofdstuk 'Politics'. In de aanwezigheid van mijn werk zouden politieke situaties beter kunnen verlopen ten gunste van de mensheid. C is idealistisch.

De hele serie is een kunstgeschiedenis. Een selectieve weliswaar, maar zijn niet alle kunstgeschiedenissen dat. Mijn kunstgeschiedenis richt zich vooral op de pioniers van de moderne kunst zoals die zich met name in de eerste decennia van de 20ste eeuw manifesteerden, maar ook later, op het gebied van de schilderkunst, de beeldhouwkunst, het grafische ontwerp, het meubelontwerp, het stofontwerp, de architectuur, het kunstonderwijs, het tentoonstellingsontwerp, de cinema, de dans, de mode en het theater.

Muziek, ook een belangrijke bron, ontbreekt afgezien van Russolo en Stravinsky en Bernard Herrmann. Het wachten is op beelden van Bartok, Ravel, Simone en Ferré en vele anderen die in meerdere opzichten van belang voor me zijn. In het beeld dat uitgangspunt is voor mijn cartoon, moet een hand naar voren komen die mijn aanwezigheid verwelkomt.

C is een eerbetoon aan de kunstenaars/architecten/ ontwerpers etc. die in de cartoons figureren. Het geheel wil de vitaliteit van de kunsten tonen, het web van inspirerende en eigenaardige krachten die op elkaar inwerk(t)en in de kunsten en daarmee op de samenleving.

In C worden de 'hoog' gewaande kunsten gelijkgesteld met de over het algemeen 'laag' gewaardeerde kunsten. De cartooneske verbeelding van het leven is er net zo belangrijk als de schilderkunstige. De mode is er evenwaardig aan architectuur. De boef krijgt er een plek naast de kunstenaar. Het cabaret is er net zo belangrijk als het theaterstuk. De vrouw gelijk aan de man. Beeld even belangrijk als tekst.

C is een esthetische emancipatie machine.

In C worden diverse tijden met elkaar gemengd. Het verleden maakt het heden, het heden maakt het verleden.

C is een werkend uurwerk met een heel stel wijzers die de tijd bespelen i.p.v. aan te duiden.

In C is sprake van grilligheid. Een paar voorbeelden: W.C.Fields is er, maar ook Reagan. Sonia Terk en Kim Jong Un, Lilya Brik en Peggy Guggenheim, Ray Kaiser Eames en Werkman, Malevic en Depero, Irving Penn en Eileen Gray, Cassandre en Magritte, Le Corbusier en Nelly van Doesburg, de Kray Brothers en de Comtesse de Noailles, etc..

C is een bont gezelschap dat de enorme gevarieerdheid van de kunsten en het leven toont

Johan van Oord, 8 augustus 2023